Yaşadıklarımdan Öğrendiğim Bir Şey Var

Merhaba sevgili okurlarım,bu yazımda Ataol Bahremoğlu'nun "Yaşadıklarımdan Öğrendiğim Bir Şey Var"şiirinden bahsedeceğim.Sevgili şairimiz Bahremoğlu şiirinde Yaşamanın kendisinin en temel değer olması, onun nasıl yaşanılacağı konusunda tematik bir değer koyar ortaya. Yaşamak ama nasıl? Bir ölü gibi yaşamayacaksın! Zaten bir kere öleceksin! Kendinden bir şeyler sunmalısın ve katmalısın hayata.Hayatla paylaşım içinde olmasın,Bakmak ve görmek arasında ki farka varacaksın yoksa bir çok şeyi farkedemeden göçüp gideceksin bu dünyadan...Çünkü hayatın anlamı detaylarda gizlidir...Yaşamın gizemli tadına, yaşatıcı şehvetine varmak ancak, bütün varlıklarla, eylemlerle özdeşlemeyle bağlıdır: Öpülmekten bitkin düşen sevgili öpenin içindedir. Bir çiçeği koklamaktan bitkin düşen kişi çiçekle beraber kokunun kendisi olmuştur. Saatlerce bakılan deniz, kuş, gökyüzü, artık bakanın gözünün içindedirler. Sımsıkı kucaklanan bir dost,kalbimizi ısıtır, insan insanı tamamlar. İnsanın dinlediği her müzik, okuduğu her kitap, insanın çoğalması, birikmesi, sese ve sayfalara dağılması demektir.Yaşadın mı büyük yaşayacaksın!!Çünkü ömür dediğimiz şey hayata sunulmuş bir armağandır..Ve hayat sunulmuş bir armağandır insana..Bu şiiri birkaç kez okumuştum ama bugün sevgili deepin isteği üzerine yeniden okudum ve farklı bir bakış açışıyla anladım teşekkür ederim deep bu arada şiir tavsiyesine açığım arkadaşlar.Sağlıkla Kalın:)                                                                             YAŞADIKLARIMDAN ÖĞRENDİĞİM BİR ŞEY VAR

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:

Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi

Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten

Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği

İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne

Denize saatlerce bakabilir, bir kuşa, bir çocuğa

Yaşamak yeryüzünde, onunla karışmaktır

Kopmaz kökler salmaktır oraya

Kucakladın mı sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşını

Kavgaya tüm kaslarınla, gövdenle, tutkunla gireceksin

Ve uzandın mı bir kez sımsıcak kumlara

Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir taş gibi dinleneceksin

İnsan bütün güzel müzikleri dinlemeli alabildiğine

Hem de tüm benliği seslerle, ezgilerle dolarcasına

İnsan balıklama dalmalı içine hayatın

Bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasına

Uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar

Bütün kitapları okumak, bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın

Değişmemelisin hiçbir şeyle bir bardak su içmenin mutluluğunu

Fakat ne kadar sevinç varsa yaşamak özlemiyle dolmalısın

Ve kederi de yaşamalısın, namusluca, bütün benliğinle

Çünkü acılar da, sevinçler gibi, olgunlaştırır insanı

Kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına

Dolaşmalı damarlarında hayatın sonsuz taze kanı

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:

Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara, göğe, bütün evrene karışırcasına

Çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır

Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana.